BCG-vaccinatie?

Een BCG-vaccinatie is een inenting met levende, verzwakte TBC-bacteriën. Deze zorgen ervoor dat het lichaam afweerstoffen tegen de bacterie maakt. De BCG-vaccinatie biedt geen volledige bescherming tegen het ontstaan van tuberculose, maar beschermt wel tegen mogelijke ernstige gevolgen van de ziekte, zoals hersenvliesontsteking.

Kleine kinderen kunnen erg ziek worden van tuberculose. Daarom worden zij in landen waar tbc veel voorkomt gevaccineerd. Ook in Nederland worden kinderen van ouders die uit een land komen waar veel tuberculose voorkomt gevaccineerd. BCG-vaccinatie kan al op heel jonge leeftijd worden gegeven samen met andere vaccinaties.

Bij een BCG-vaccinatie wordt er in de huid van de linker bovenarm een klein beetje vloeistof met verzwakte TBC-bacteriën gespoten. Op de plaats van de vaccinatie kan na 4 tot 8 weken een zweertje ontstaan. Daar kan wat vocht of pus uitkomen. U kunt het zweertje afdekken met een droog gaasje. Als het geneest, ontstaat er een klein litteken.

Na de vaccinatie duurt het ongeveer 6 tot 8 weken voordat u afweer tegen tuberculose hebt opgebouwd.
Meer informatie over de BCG-vaccinatie vindt u op de website van KNCV Tuberculosefonds in de folder BCG-vaccinatie en tuberculose.

Voor de vaccinatie wordt vaak een tuberculinehuidtest (Mantouxtest) gedaan om vast te stellen of u al afweer tegen tuberculose hebt. Als dat zo is, betekent dat dat u al eerder een BCG-vaccinatie of TBC-besmetting hebt gehad. In dat geval is de BCG-vaccinatie niet meer nodig.

Meer informatie over een tuberculose-infectie vind je op de website van KNCV Tuberculosefonds.